Wednesday 13 April 2011

Ang Sosyal!

Bata.

Matanda.

Dalagita. Dalaga.

Binatilyo. Binata.

Lalake. Babae.

Bakla. Tomboy.

Biyuda. Biyudo.

Edukado.

Mangmang.

Mahirap. Mayaman.

Manggagawa.

Tambay.

T A O


Pustahan, lahat ng mga nasa itaas ay merong account sa isa o kung hindi man ay lahat ang mga nasa ibaba.


Ping.

Twitter.

Facebook.

Instagram.

Flicker. Multiply.

Friendster. Tumbler.

GetGlue.

Wordpress

Blogger

AIM

YM


S O S Y A L


Tao = Sosyal.

Kalikasan na sa tao ang pagiging sosyal nito o ang pakikisalamuha sa kanyang kapwa-tao. Ay kaya nga mandi nilikha si Eba dahil hindi masaya si Adan na puro na laang hayop at halaman ang kasama nya, kelangan nya ng kapwa-tao nya. ‘Yong kauri nya. Parehas na mga pares ng paa at kamay; pares ng mga daliri; ‘di nakakalayo ang lente ng mga mata; halos parehas ang sukat ng ilong; ka-tenga – sa madaling salita, TAO ANG KAILANGAN NG TAO.

At dahil nga sosyal na nilalang tayong mga tao, eh meron tayong mga pare-parehas na pangangailangan sa buhay. Pangangailangang kailangang matugunan. Physical, emotional, psychological, spiritual, etc***’al.

At dahil sosyal, naroon ang pangangailangan na maramdamang “we belong here”. Kaya nga may pamilya eh. Pare-parehas mang tao, naraoon pa rin ‘yong “individuality” ng isang tao. ‘Yong tipong – IBA AKO. Magkakasama man sa isang grupo o kawan, kelangan ramdam pa rin ng isang tao na naiiba sya sa iba (kung pula kayo, itim ako – tipong ganun), pero sa iba naman para nga maramdaman ang “we belong here” thing, eh ok na ‘yong kaparehas ng iba – IBA KAMI. Iba pa rin, ‘yon nga lang napalitan na ang panghalip na “ako” ng “kami”.

At dahil “IBA”, papasok na ang pangangailangan ng tao na makita ng iba na iba sya. Ang pangangailangan at paghingi ng pagkilala ng iba. ‘Yon bang kilalanin ang pagiging iba nya, kilalanin ang mga gawa nya, purihin ang gawa nya. Marinig ang boses nya. Pakinggan mo ang boses nya. Tao nga eh, sosyal.

At dahil sa pangangailangang matugunan ang mga pangangailangang ito, unti-unting nagsulputan ang iba’t-ibang paraan para maging sosyal ang isang tao. At dahil nga sa bilis ng pagsulong ng teknolihiya, hindi na laang natali ang tao sa simpleng huntahan sa pook pasyalan at pangangapitbahay, at talagang “may FB ka”… sabeehhh!!!

At doon na nga pumasok ang social media.

Friendster (2002)

MySpace (2003)

Facebook (2006)

Twitter (2006)

Multiply (2008?)

Ping (2010)

Wordpress

Blogger

AIM

Marami pa ‘yan. Sa sobrang dami hindi ko na alam ‘yong iba, basta ang alam ko marami pa ‘yan at kung wala man sa listahan na ‘yan ang ‘yong paboritong social media, paki-add na laang.

Dati noon, pagkatapos ng mahabang araw ng trabaho parang masarap ‘yong nakatambay laang sa bahay. Kasama ang pamilya. May konting inumin at kutkutin. Tamang nood laang ng TV.

Noon ‘yon ha.

Fast-forward tayo.

Ganoon pa rin ang sitwasyon. Natapos ang mahabang araw ng trabaho. Tatambay na laang sa bahay. Kasama ang pamilya. Meron namang iinumin, meron ring kukutkutin. At sakto, palabas sa telibisyon ang paboritong programa.

Parang wala namang bago?

Eto ang bago.

Habang nanood ng TV, biglang “ding!”.. ooopps may nagpost sa FB, o kaya may nag-Twit!

FB Friend 1: Sa mall kami now, saya dito. (tagged 1 person – ikaw)

FB Friend 2: Sunod ako dyan, wait laang (tagged 1 person – ikaw)

FB Friend 1: Tagged A Photo of You (wala ka naman pero nandun ka raw sa photo)

Twit 4: Re-Twit: Wow, this is great! I’m here!

FB Friend 276: Posted on Your Wall (hah, walang syang sariling wall??)

Twit 1: Sobra saya dito, party party!

At wala na ngang tigil ang telephone sa pag-tunog.

Push dito, push doon.

‘Di na nakakain, lumamig na ang inumin.

Wala nang naintindihan sa pinapanood.

Kanina, masaya, tahimik ang paligid, kontento na sa tamang tambay sa bahay. Ngayon, balisa na.

Baka may ma-missed na lakad.

Baka mapag-iwanan.

Walang maisasabat sa kwentuhan bukas.

Mas masaya kung nakamasa sana doon.

Napaisip tuloy: “Tama bang nasa bahay laang??

Naramdaman mo na ba ‘to?

Naiwanan ka na ba sa mga lakaran?

Naka-tanga ka laang habang masaya ang usapan ng grupo?

Nakikitawa ka na laang kahit 'di mo alam ang pinagtatawanan?

Hhaayy..social media nga naman…kanina laang payapa ang mundo.

Sabi sa Gadgetwise (Do Social Networks Make You Feel Left Out?), isang column sa NYTimes, may tawag raw dito:


F O M O

Fear Of Missing Out

Takot na may ma-missed.

Takot na may makalampas na okasyon.

Takot na maiwanan.

Kasi nga sosyal ang tao, kaya kailangan lagi may kasama.

Maganda naman ang layunin ng mga ito eh, makapangi-pangita ang mga dating magkakasama, makilala ‘yong mga ‘di kakilala na dapat pala ay kakilala. Subalit-datapuwat, lahat ng labis ay masama.

Kelan mo huling in-off mobile mo? Na-kompleto ba ang araw mo ng ‘di ka sumilip sa FB? Nag-twit?

1 comment:

Rio said...

kuya mangyan!!!!! na miss kita!! sensya naman at na excite ako kaya di ko pa nabasa post mo...
its been awhile..kmusta na?
balik blogging ka na ba? sana tuloy tuloy na..:)