Me's Back!

At muli akong nagbalik! Muling nabuhay! Hhhhaaayy… nakakapagod rin palang mamahinga. At syempre sobra akong nangulila sa munting pitak kong ito at maging ang aking mga kaswela / mga ka-blog. Na-missed ko talaga kayo…totoo! Na-miss nyo kaya ako??

Eh anak naman ng kalisod oooo! Bakit ka ga nawala?

Bakit nga pala ako nawala? Bakit bigla nalang akong tumigil at nawala? ‘Ni wala nga man lang akong excuse letter o kaya eh nagpaalam man lang (medyo bastusin ‘no…sensya na)… Para bang basta nalang akong nag-AWOL.

Ang Paliwanag:

Matapos ang huling entry ko tungkol sa aking mga naging guro noong lumang panahon eh ayon nga, naglaho nalang akong parang bula sa kawalan. Isang araw matapos kong pa-ipaskil ang aking entry eh medyo nagkaroon ako ng bakanteng oras para magliwaliw sa walang katapusang mundo ng internet.

Click dito. Click doon.

Google doon. Google dito.

Hanggang sa na-padpad ako sa “themes for bloggers”. Interesting naman.. kasi sandamakmak ang mga themes na pagpipilian. Sabi nga eh, wala ka nang hahanap-hanapin pa.

Me mga theme pa sila that will transform your blogspot page into a wordpress look or wordpress that looks like blospot (pero mas kapansin-pansin na mas mabenta ‘yong blogspot to wordpress). And that time ang aking ka-tsokarang si Lyzius eh bagong lipat ng Wordpress at parang ang ali-aliwalas ng bago nyang bahay, ang linis linis, simple lang. Natanong ko nga sa kanyang minsan isang panahon kung maganda ba talaga sa Wordpress kumpara sa Bloggers…and you know the answer.

So ako naman, medyo naganyak na maglipat bakuran, Bloggers to Wordpress.
Ang problema eh merong akong loyalty issues na nalalaman. Para bang hindi ko maiwan-iwanan ng basta-basta ang Bloggers, kasi asa isip ko lang – kung wala ang Bloggers eh baka wala akong ka-ide-ideya ngayon kung ano ga itong “blog” na ‘to. Natanaw ga ng utang na loob.

Kaya kesa lumipat bakuran ako, bakit hindi nalang kaya ako magbagong bihis. Kumbaga, Bloggers ako pero naka-bihis Wordpress (at ngayon ko lang naisip na medyo kainsultuhan pala ‘yon sa Bloggers…). So hanap nga ako ng bagong bihisan noong araw ding iyon.

At hindi naman ako binigo ng shopping buddy ko that day, si pareng Google. Kaya naman walang na akong inaksayang sandali, tipa agad…“Bloggers Theme”…at sa loob nga ng humigit kumulang labinglimang segundo lamang eh ‘sang katerbang hits na ang dala-dala ni pareng Google.

At sa dami nga ng themes, eh napilitan pa tuloy akong gumawa ng panibagong folder para paglagyan ng mga themes na ito.

Ang daming theme… magaganda…at tama nga ang patalastas, na kaya nitong pagmukaing Wordpress ang Bloggers. Maging ang mga patotoo ng mga naka-gamit na eh hindi matatawaran ang katuwaan sa bagong bihis na dulot nito sa kanilang Bloggers page.

Ayon na nga, ako naman eh nakibihis-bihis na rin. Sabi ko nga sa sobrang dami ng mga themes eh gumawa pa ako ng isang folder, at lahat ng mga themes na ‘yon eh sinubukan ko.

Ok na sana ang lahat…hanggang sa i-save ko na at tingnan ang kinalabasan ng aking bagong bihis na Bloggers. ‘Yong mga widgets ko nagkawalaan. Me mga naiwang widgets pero di naman gumagana at kung gumagana man eh iba naman ang laman. I-short, I messed it up. Nagkalat lang ako.

So balik ako sa fitting room, este sa customized option para iwasto ang mali. Ok naman, naayos at naiwas ko ang mga pagkakamali sa unang subok… ang problema sa tuwing lalabas ako ng fitting room eh ganoon pa rin ang problema…makalat pa rin ang aking pahina….ni hindi nga ata nagmukhang Workpress at lalong hindi na sya nagmukhang Bloggers.

Kainis.

At mula nga ng araw na ‘yon eh medyo nawalan na tuloy ako ng gana. Kasi ayos ako ng ayos wala naman akong napapala… ‘di ko rin maayos.

Hanggang sa ngayon na lang ulit, kasi ang dami-dami ko nang dapat maisulat, e wala akong magpagsulatan…naisip kong magbalik… kaya eto ako nagbabalik.
Welcome back nyo naman ako… xx xx xx

And the lesson of the story: Makuntento at maging masaya sa mga bagay na meron ka. Sabi nga sa loob nga bahay ni Kuya, magpaka-totoo ka. Kung Blogger ka, then be a Blogger. You can cover a Blogger with a Workpress, and yet at the end of the day, it’s still a Blogger. Sabi nga ni Tito Barrack, you can put a lipstick to a pig, but still, it’s a pig.